Odmiana imienia Dobiesława przez przypadki

Dobiesława imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobiesława

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobiesławy

Celownik
(komu? czemu?):Dobiesławie

Biernik
(kogo? co?):Dobiesławę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobiesławą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobiesławie

Wołacz
(hej!):Dobiesławo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Dobiesławy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobiesław

Celownik
(komu? czemu?):Dobiesławom

Biernik
(kogo? co?):Dobiesławy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobiesławami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobiesławach

Wołacz
(hej!):Dobiesławy!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobiesławaNa drugie imię mam Dobiesława.
Dobiesława nie umie grać na gitarze.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dobiesława.
Autorem artykułu jest Dobiesława.
Dobiesława chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobiesławyProsimy o pomoc dla Dobiesławy.
Na korytarzu blisko pokoju Dobiesławy stało kilka osób.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Dobiesławy.
Najbardziej polubiłam ojca Dobiesławy.
Tato Dobiesławy produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobiesławieKto wie, może Dobiesławie wyjdzie do na dobre.
Dzięki Dobiesławie święta nabrały nowego wymiaru.
Chciałam szybko pochwalić się Dobiesławie.
Zostawiam Dobiesławie karteczkę i już mnie nie ma.
Dobiesławie wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
DobiesławęDobiesławę zaczęło to nieco irytować.
Widziałem dzisiaj Dobiesławę z mojej klasy.
Patrzy na Dobiesławę wyczekująco.
O jego personalia miałam spytać Dobiesławę prywatnie.
Spojrzała na Dobiesławę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobiesławąZginął w pojedynku z Dobiesławą.
Wymyśliłam z Dobiesławą nową zabawę.
Obie z Dobiesławą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Dobiesławą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Siedzieliśmy z Dobiesławą na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobiesławieZwiązana jest z nią legenda o Dobiesławie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Dobiesławie.
Myślał o Dobiesławie i o swoim życiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Dobiesławie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Dobiesławie.

Wołacz:
(hej!)
DobiesławoDobry wieczór Dobiesławo!
Dziękuję Dobiesławo za rozmowę!
Dobiesławo! Gdzie jesteś?
Hej Dobiesławo!
Gdzie jesteś Dobiesławo!?