Odmiana imienia Dobiesław przez przypadki

Dobiesław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobiesław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobiesława

Celownik
(komu? czemu?):Dobiesławowi

Biernik
(kogo? co?):Dobiesława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobiesławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobiesławie

Wołacz
(hej!):Dobiesławie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Dobiesławowie, Dobiesławi, Dobiesławy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobiesławów

Celownik
(komu? czemu?):Dobiesławom

Biernik
(kogo? co?):Dobiesławów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobiesławami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobiesławach

Wołacz
(hej!):Dobiesławowie, Dobiesławi, Dobiesławy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobiesławMam na imię Dobiesław.
Jutro Dobiesław wyjdzie ze szpitala.
Dobiesław nie umie grać na gitarze.
Dobiesław chce pójść ze mną na spacer.
Ja i Dobiesław nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobiesławaRodzina Dobiesława zginęła w wypadku samochodowym.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Dobiesława.
Rodzina Dobiesława wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przed sobą ujrzałam rękę Dobiesława.
Na korytarzu blisko pokoju Dobiesława stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobiesławowiSłoik z kawą wyleciał Dobiesławowi z rąk.
Korzysta z okazji, by wyznać Dobiesławowi miłość.
Zostawiam Dobiesławowi karteczkę i już mnie nie ma.
Napisałem wiersz dzięki Dobiesławowi.
Ten nie pozostał dłużny Dobiesławowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DobiesławaSpojrzał na Dobiesława z zaciekawieniem.
Spoglądam na Dobiesława.
Spotkałam Dobiesława w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dobiesława.
Pożegnali w końcu Dobiesława i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobiesławemSiedzieliśmy z Dobiesławem na kanapie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dobiesławem.
Tym razem korespondowałam z Dobiesławem.
Przez chwilę oboje z Dobiesławem patrzyli na siebie.
Razem z Dobiesławem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobiesławieCzasami myślę sobie o Dobiesławie.
Artykuł o Dobiesławie wywołał burzę w mediach.
To jest pieśń o Dobiesławie.
Przynajmniej tak myślał tata o Dobiesławie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Dobiesławie.

Wołacz:
(hej!)
DobiesławieDziękuję Dobiesławie za rozmowę!
Hej Dobiesławie!
Dobiesławie! Uważaj!
Cześć Dobiesławie!
Dobry wieczór Dobiesławie!