Odmiana imienia Dobieś przez przypadki

Dobieś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobieś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobiesia

Celownik
(komu? czemu?):Dobiesiowi

Biernik
(kogo? co?):Dobiesia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobiesiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobiesiu

Wołacz
(hej!):Dobiesiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobieśPierwszą osobą którą zobaczyłem była Dobieś.
Ma na imię Dobieś.
Dobieś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Dobieś.
Jak już wiecie mam na imię Dobieś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobiesiaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Dobiesia.
Serce Dobiesia stanęło na moment.
Zaproszenia na urodziny Dobiesia są gotowe.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Dobiesia.
Tymczasem zauważyłam wpis Dobiesia kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobiesiowiDobiesiowi oczy błyszczą.
Mama przyznała rację Dobiesiowi.
Dobiesiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Ja na pewno przekaże swój procent Dobiesiowi.
Zerwał jabłko i podał je Dobiesiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DobiesiaNa Dobiesia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dobiesia.
Spojrzałem znacząco na Dobiesia.
Patrzył na Dobiesia z pełnym zgrozy podziwem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Dobiesia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobiesiemJa z Dobiesiem chcemy się przebrać za wampiry.
Przez chwilę oboje z Dobiesiem patrzyli na siebie.
Śpiewam z Dobiesiem.
Oboje z Dobiesiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
A sytuacja z Dobiesiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobiesiuOd ostatniego wpisu o Dobiesiu wydarzyło się sporo.
Myślę o Dobiesiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Dobiesiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Dobiesiu.
Warto także pomyśleć chwilę o Dobiesiu.

Wołacz:
(hej!)
DobiesiuDobry wieczór Dobiesiu!
Dobranoc Dobiesiu!
Dobiesiu! Gdzie jesteś?
Witaj Dobiesiu!
Cześć Dobiesiu!