Odmiana imienia Dittunia przez przypadki

Dittunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dittunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dittuni

Celownik
(komu? czemu?):Dittuni

Biernik
(kogo? co?):Dittunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dittunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dittuni

Wołacz
(hej!):Dittuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DittuniaAutorem niniejszego tekstu jest Dittunia.
Dittunia chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Dittunia.
Dittunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Dittunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DittuniSerce Dittuni stanęło na moment.
Piszę list do Dittuni.
Najbardziej polubiłam ojca Dittuni.
Tym razem prezentujemy wystawę Dittuni.
Dittuni siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
DittuniOpowiedziałam Dittuni o przykrości która mnie spotkała.
Zerwał jabłko i podał je Dittuni.
Oczywiście każdy przyzna rację Dittuni.
Od początku próbujemy pomóc Dittuni.
Dittuni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
DittunięSpojrzałam na Dittunię w wymownym geście.
Spotkałam Dittunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzała na Dittunię jeszcze raz.
Patrzył na Dittunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przeprosiłam Dittunię i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DittuniąSprzątam pokój razem z Dittunią.
Tym razem korespondowałam z Dittunią.
Siedzieliśmy z Dittunią na ławce w parku.
Obie z Dittunią postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Dittunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DittuniNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Dittuni.
Mówimy tu oczywiście o Dittuni.
Pamiętajmy o Dittuni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Dittuni.
Pamiętam o Dittuni.

Wołacz:
(hej!)
DittuniuCześć Dittuniu!
Dobry wieczór Dittuniu!
Dzień dobry Dittuniu!
Dziękuję Dittuniu za rozmowę!
Dittuniu! Wróć do mnie!