Jak odmienić imię Dittunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dittunia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Dittunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dittunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Dittuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Dittuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Dittunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Dittunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Dittuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Dittuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dittunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Dittunia przez przypadki.