Odmiana imienia Dinka przez przypadki

Dinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dinki

Celownik
(komu? czemu?):Dince

Biernik
(kogo? co?):Dinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dince

Wołacz
(hej!):Dinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DinkaJutro Dinka wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Dinka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dinka.
Na drugie imię mam Dinka.
Mam na imię Dinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DinkiPrzez cały dzień czułam wzrok Dinki na sobie.
Dla Dinki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Tym razem prezentujemy wystawę Dinki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Dinki.
Serce Dinki stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
DinceDince udało się usłyszeć tylko parę słów.
Chciałam szybko pochwalić się Dince.
Dzięki Dince mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oddaję Dince list.
Dince włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
DinkęSpojrzał na Dinkę i uśmiechnął się.
Lubię Dinkę.
Podchodzi, całuje Dinkę i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Dinkę.
Kawę kupioną przez Dinkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DinkąRozmawiam z Dinką.
Idę na spacer z Dinką.
Oboje z Dinką wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Dinką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Dwa dni temu miałam z Dinką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DinceBardzo fajny blog o Dince.
Rozmawiam o Dince.
Dobrze, że wspomniałeś o Dince.
Zapraszam na film dokumentalny o Dince.
Hipnotyzująca powieść o Dince i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
DinkoDinko! Gdzie jesteś?
Hej Dinko!
Dzień dobry Dinko!
Dobranoc Dinko!
Witaj Dinko!