Odmiana imienia Dineczka przez przypadki

Dineczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dineczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dineczki

Celownik
(komu? czemu?):Dineczce

Biernik
(kogo? co?):Dineczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dineczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dineczce

Wołacz
(hej!):Dineczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DineczkaDineczka wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Dineczka.
Dineczka tego nie widzi.
Dineczka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dineczka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DineczkiUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Dineczki.
Na korytarzu blisko pokoju Dineczki stało kilka osób.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Dineczki.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Dineczki.
Ręka Dineczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
DineczceMam nadzieję, że Dineczce również się podoba.
Dineczce oczy błyszczą.
Przyglądam się Dineczce.
Kupiłem Dineczce magnes na lodówkę.
Nie wiem, co powiedzieć Dineczce.

Biernik:
(kogo? co?)
DineczkęOdprowadziłam Dineczkę do wyjścia.
W Dineczkę nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Dineczkę ze zdumieniem.
Na Dineczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Pożegnali w końcu Dineczkę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DineczkąJadę z Dineczką na dyskotekę.
Weekend spędzony z Dineczką był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Dineczką.
Ja z Dineczką chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z Dineczką podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DineczceCzasami myślę sobie o Dineczce.
Warto także pomyśleć chwilę o Dineczce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Dineczce.
Mamrotał coś o Dineczce, gdy podtrzymywał się ściany.
Zapraszam na film dokumentalny o Dineczce.

Wołacz:
(hej!)
DineczkoDobry wieczór Dineczko!
Gdzie jesteś Dineczko!?
Dobranoc Dineczko!
Dziękuję Dineczko za rozmowę!
Dineczko! Wróć do mnie!