Odmiana imienia Diannunia przez przypadki

Diannunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Diannunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Diannuniu

Celownik
(komu? czemu?):Diannuni

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Diannunię

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Diannuni!

Przykłady odmiany imienia Diannunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Diannunia

Jutro Diannunia wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Diannunia.
Diannunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Diannunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Diannunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz (kogo? czego?): Diannuniu

Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Diannuniu.
Diannuniu siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Diannuniu.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Diannuniu.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Diannuniu.

Celownik (komu? czemu?): Diannuni

Tym razem nie damy Diannuni dojść do głosu.
Proszę Diannuni nie dokuczać!
Zaproponowałem Diannuni dwa tematy.
Oczywiście każdy przyzna rację Diannuni.
Zerwał jabłko i podał je Diannuni.

Biernik (kogo? co?):

Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam .
Oszołomienie spadło teraz na i na moment odebrało mu wigor.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na bardzo przyjaźnie.
zaczęło to nieco irytować.
Spojrzała na jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Diannunię

Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Diannunię.
Karolina miała się spotkać z Diannunię przed szkołą.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Diannunię.
Zginął w pojedynku z Diannunię.
Siedzieliśmy z Diannunię na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?):

Przygotowuje książkę o .
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o .
Pamiętam o .
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o .
Wszyscy dyskutują o .

Wołacz (hej!): Diannuni

Diannuni! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Diannuni!
Cześć Diannuni!
Dziękuję Diannuni za rozmowę!
Diannuni! Uważaj!