Odmiana imienia Diannka przez przypadki

Diannka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Diannka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Diannki

Celownik
(komu? czemu?):Diannce

Biernik
(kogo? co?):Diannkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Diannką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Diannce

Wołacz
(hej!):Diannko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DiannkaDiannka nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Diannka.
W domu Diannka często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Diannka grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Diannka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DiannkiNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Diannki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Diannki.
Dla Diannki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Szukałem linków do strony Diannki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Diannki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DiannceKorzysta z okazji, by wyznać Diannce miłość.
Nie wiem, co powiedzieć Diannce.
Diannce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Diannce karteczkę i już mnie nie ma.
Zszedłem z drogi Diannce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
DiannkęPoszłam dalej i wtedy poznałam Diannkę.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Diannkę.
Przeprosiłam Diannkę i poszłam dalej.
W Diannkę nagle coś wstąpiło.
Popatrzyłam na Diannkę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DiannkąPracuję z Diannką.
A sytuacja z Diannką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Diannką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Weekend spędzony z Diannką był przesympatyczny.
Powinnam jednak pojechać z Diannką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DiannceNo a teraz trochę więcej o Diannce.
Marzę o Diannce.
Powiedz mi, co myślisz o Diannce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Diannce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Diannce.

Wołacz:
(hej!)
DiannkoCześć Diannko!
Diannko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Diannko!
Gdzie jesteś Diannko!?
Dziękuję Diannko za rozmowę!