Odmiana imienia Detwiś przez przypadki

Detwiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Detwiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Detwisia

Celownik
(komu? czemu?):Detwisiowi

Biernik
(kogo? co?):Detwisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Detwisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Detwisiu

Wołacz
(hej!):Detwisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DetwiśPierwszą osobą którą zobaczyłem była Detwiś.
Jak już wiecie mam na imię Detwiś.
Detwiś nie umie grać na gitarze.
Detwiś nie umie śpiewać.
Autorem niniejszego tekstu jest Detwiś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DetwisiaZaproszenia na urodziny Detwisia są gotowe.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Detwisia.
Nie ma Detwisia.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Detwisia.
Rozalia podeszła do Detwisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DetwisiowiTego Detwisiowi było już za wiele.
Dzięki Detwisiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Detwisiowi oczy błyszczą.
Korzysta z okazji, by wyznać Detwisiowi miłość.
Dzięki Detwisiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
DetwisiaPożegnali w końcu Detwisia i wyszli razem.
Przed sesją zapytałam Detwisia co lubi.
Obserwuję Detwisia bardzo uważnie.
Patrzy na Detwisia wyczekująco.
Widziałem dzisiaj Detwisia z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DetwisiemRazem z Detwisiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Detwisiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Jadę na wycieczkę razem z Detwisiem.
Obie z Detwisiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Wymyśliłam z Detwisiem nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DetwisiuPrzygotowuje książkę o Detwisiu.
Na koniec parę słów o Detwisiu.
Na pewno słyszałyście o Detwisiu.
Marzę o Detwisiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Detwisiu.

Wołacz:
(hej!)
DetwisiuDobranoc Detwisiu!
Hej Detwisiu!
Witaj Detwisiu!
Detwisiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Detwisiu!?