Odmiana imienia Deduś przez przypadki

Deduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Deduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dedusia

Celownik
(komu? czemu?):Dedusiowi

Biernik
(kogo? co?):Dedusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dedusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dedusiu

Wołacz
(hej!):Dedusiu!

Przykłady deklinacji imienia Deduś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Deduś

Jutro Deduś wyjdzie ze szpitala.
Deduś wraca do domu.
Autorem artykułu jest Deduś.
Jeśli jednak przegrasz, Deduś zostaje z nami.
Deduś tego nie widzi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Dedusia

W sobotę są urodziny Dedusia.
Póki co dodaję zdjęcia Dedusia z wakacji.
Dedusia siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Od razu zobaczyła ich mama Dedusia.
Dziadek Dedusia w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik (komu? czemu?): Dedusiowi

Zszedłem z drogi Dedusiowi i usiadłem w fotelu.
Ten nie pozostał dłużny Dedusiowi.
Dedusiowi oczy błyszczą.
Zostawiam Dedusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Kupiłem Dedusiowi magnes na lodówkę.

Biernik (kogo? co?): Dedusia

Chwyciła Dedusia za rękaw płaszcza.
Odprowadziłam Dedusia do wyjścia.
Spoglądam na Dedusia.
Dedusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Dedusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Dedusiem

Ale można sobie zrobić zdjęcie z Dedusiem.
Jadę z Dedusiem na dyskotekę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dedusiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Dedusiem.
Ja z Dedusiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Dedusiu

Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Dedusiu.
Powiedz mi, co myślisz o Dedusiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Dedusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Dedusiu.
Wszyscy dyskutują o Dedusiu.

Wołacz (hej!): Dedusiu

Cześć Dedusiu!
Gdzie jesteś Dedusiu!?
Dedusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Dedusiu!
Dedusiu! Wróć do mnie!