Odmiana imienia Dederuś przez przypadki

Dederuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dederuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dederusiem

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Dederusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dederusia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Dederusiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Dederusiu

Biernik
(kogo? co?):Dederusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DederuśDederuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Dederuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Dederuś.
Dederuś nie umie śpiewać.
Autorem niniejszego tekstu jest Dederuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DederusiemOd razu zobaczyła ich mama Dederusiem.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Dederusiem.
Specjalnością Dederusiem jest jazda na koniu.
Przyglądałam się dłoniom Dederusiem.
Rozalia podeszła do Dederusiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
włosy stanęły dęba na głowie.
Ja na pewno przekaże swój procent .
Zaproponowałem dwa tematy.
Tego było już za wiele.
Opowiadam o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
DederusiaSpojrzałam na Dederusia w wymownym geście.
Oszołomienie spadło teraz na Dederusia i na moment odebrało mu wigor.
Na Dederusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Nieśmiało gładzi Dederusia po włosach.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dederusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DederusiaSprzątam pokój razem z Dederusia.
Karolina miała się spotkać z Dederusia przed szkołą.
Ja z Dederusia chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Dederusia siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Przez chwilę oboje z Dederusia patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Marzę o .
Pamiętajmy o i jej rodzinie.
Dobrze, że wspomniałeś o .
Przez chwilę pomyślałam o .
Śpiewam o .

Wołacz:
(hej!)
! Gdzie jesteś?
Dobranoc !
! Wróć do mnie!
Dziękuję za rozmowę!
Dobry wieczór !