Odmiana imienia Daria przez przypadki

Daria imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Daria

Dopełniacz
(kogo? czego?):Darii

Celownik
(komu? czemu?):Darii

Biernik
(kogo? co?):Darię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Darią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Darii

Wołacz
(hej!):Dario!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Darie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Darii

Celownik
(komu? czemu?):Dariom

Biernik
(kogo? co?):Darie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dariami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dariach

Wołacz
(hej!):Darie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DariaDopiero do mnie dotarło, że Daria już tu jest.
Dobrze, że Daria grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Daria zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Daria.
Na drugie imię mam Daria.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DariiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Darii.
Ręka Darii uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Darii.
Przez cały dzień czułam wzrok Darii na sobie.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Darii.

Celownik:
(komu? czemu?)
DariiDzięki Darii święta nabrały nowego wymiaru.
Ja na pewno przekaże swój procent Darii.
Mama przyznała rację Darii.
Kto wie, może Darii wyjdzie do na dobre.
Rozalia z troską przyglądała się Darii.

Biernik:
(kogo? co?)
DarięPopatrzyłam na Darię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Pożegnali w końcu Darię i wyszli razem.
Patrzył na Darię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzał na Darię i uśmiechnął się.
Lubię Darię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DariąPowinnam jednak pojechać z Darią.
Razem z Darią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Darią postawiłyśmy na zmiany.
Rozmawiam z Darią.
Idę na spacer z Darią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DariiPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Darii.
Wczoraj wspomniałam o Darii z moim tatą.
Chciałbym być teraz przy Darii.
Dziś napiszę o Darii.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Darii.

Wołacz:
(hej!)
DarioWitaj Dario!
Dario! Uważaj!
Gdzie jesteś Dario!?
Dario! Gdzie jesteś?
Hej Dario!