Odmiana imienia Dagmarcia przez przypadki

Dagmarcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dagmarcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dagmarci

Celownik
(komu? czemu?):Dagmarci

Biernik
(kogo? co?):Dagmarcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dagmarcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dagmarci

Wołacz
(hej!):Dagmarciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DagmarciaW domu Dagmarcia często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Dagmarcia wyjdzie ze szpitala.
Moje drugie imię to właśnie Dagmarcia.
Mam na imię Dagmarcia.
Dagmarcia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DagmarciSzkoda że Dagmarci prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Dagmarci zginęła w wypadku samochodowym.
Przyglądałam się dłoniom Dagmarci.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Dagmarci.
Rodzina Dagmarci wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
DagmarciDzięki Dagmarci mamy kolejny artykuł po polsku.
Dagmarci wpadły w ucho słowa piosenki.
Coś muszę Dagmarci powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Dagmarci o swoich zainteresowaniach.
Kto wie, może Dagmarci wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
DagmarcięWidziałem dzisiaj Dagmarcię z mojej klasy.
Dagmarcię zaczęło to nieco irytować.
Patrzy na Dagmarcię wyczekująco.
Podchodzi, całuje Dagmarcię i idzie do wyjścia.
W końcu obudzili Dagmarcię, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DagmarciąWymyśliłam z Dagmarcią nową zabawę.
Zginął w pojedynku z Dagmarcią.
Obie z Dagmarcią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Oboje z Dagmarcią wybuchliśmy śmiechem.
Wczoraj wracamy z Dagmarcią od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DagmarciNo a teraz trochę więcej o Dagmarci.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Dagmarci.
A o Dagmarci to i słowa rzec nie umiał.
Na koniec parę słów o Dagmarci.
Dyskutuję o Dagmarci.

Wołacz:
(hej!)
DagmarciuWitaj Dagmarciu!
Gdzie jesteś Dagmarciu!?
Dziękuję Dagmarciu za rozmowę!
Dagmarciu! Uważaj!
Hej Dagmarciu!