Jak odmienić imię Dagmarcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dagmarcia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Dagmarcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dagmarcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Dagmarci.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Dagmarci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Dagmarcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Dagmarcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Dagmarci.
W wołaczu (Hej!): Dagmarciu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dagmarcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Dagmarcia przez przypadki.