Odmiana imienia Dżafarek przez przypadki

Dżafarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dżafarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dżafarka

Celownik
(komu? czemu?):Dżafarkowi

Biernik
(kogo? co?):Dżafarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dżafarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dżafarku

Wołacz
(hej!):Dżafarku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DżafarekGdzie jest Dżafarek?
Dopiero do mnie dotarło, że Dżafarek już tu jest.
Dżafarek nie umie śpiewać.
Dziś Dżafarek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Dżafarek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DżafarkaRodzina Dżafarka zginęła w wypadku samochodowym.
Ręka Dżafarka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dżafarka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Dżafarka.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Dżafarka słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
DżafarkowiNie wiem, co powiedzieć Dżafarkowi.
Kupiłem Dżafarkowi magnes na lodówkę.
Coś muszę Dżafarkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Tym razem nie damy Dżafarkowi dojść do głosu.
Musiałam się zwierzyć Dżafarkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DżafarkaW końcu obudzili Dżafarka, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Dżafarka w wymownym geście.
Dżafarka zaświerzbiały ręce.
Spojrzałem znacząco na Dżafarka.
Patrzył na Dżafarka z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DżafarkiemWczoraj wracamy z Dżafarkiem od lekarza.
Sprzątam pokój razem z Dżafarkiem.
Zobacz wywiad z Dżafarkiem oraz innymi uczestnikami finału.
Śpiewam z Dżafarkiem.
Oboje z Dżafarkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DżafarkuNa koniec parę słów o Dżafarku.
Myślałam cały czas tylko o Dżafarku.
No a teraz trochę więcej o Dżafarku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Dżafarku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Dżafarku.

Wołacz:
(hej!)
DżafarkuDzień dobry Dżafarku!
Gdzie jesteś Dżafarku!?
Dobry wieczór Dżafarku!
Dżafarku! Wróć do mnie!
Dżafarku! Uważaj!