Odmiana imienia Dąbeczek przez przypadki

Dąbeczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dąbeczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Dąbeczku

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dąbeczkiem

Wołacz
(hej!):Dąbeczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DąbeczekCo robi Dąbeczek?
Dąbeczek chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Dąbeczek.
Mam na imię Dąbeczek.
Za chwilę wróci Dąbeczek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo .
Specjalnością jest jazda na koniu.
Jestem mamą i jeszcze trojga innych dzieci.
Pożyczę od samochód i możemy jechać.
Zostało sto dni do narodzin .

Celownik:
(komu? czemu?)
DąbeczkuCo tej Dąbeczku po głowie chodzi?
Dzięki Dąbeczku mamy kolejny artykuł po polsku.
Coś muszę Dąbeczku powiedzieć, stoi i czeka.
Mam nadzieję, że Dąbeczku również się podoba.
Kto wie, może Dąbeczku wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
Chwyciła za rękaw płaszcza.
Patrzę na i nic nie rozumiem.
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.
Przed wejściem spotkaliśmy .
W końcu obudzili , żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Ale można sobie zrobić zdjęcie z .
Kasia z mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Siedzieliśmy z przy basenie.
Razem z wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wczoraj wracamy z od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DąbeczkiemZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Dąbeczkiem.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Dąbeczkiem.
Przynajmniej tak myślał tata o Dąbeczkiem.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Dąbeczkiem.
Chciałbym być teraz przy Dąbeczkiem.

Wołacz:
(hej!)
DąbeczkuDobry wieczór Dąbeczku!
Dziękuję Dąbeczku za rozmowę!
Dąbeczku! Wróć do mnie!
Witaj Dąbeczku!
Gdzie jesteś Dąbeczku!?