Odmiana imienia Czaborcio przez przypadki

Czaborcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Czaborcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czaborcia

Celownik
(komu? czemu?):Czaborciowi

Biernik
(kogo? co?):Czaborcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czaborciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czaborciu

Wołacz
(hej!):Czaborciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzaborcioCo robi Czaborcio?
Czaborcio chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jutro Czaborcio wyjdzie ze szpitala.
Dziś Czaborcio ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dopiero do mnie dotarło, że Czaborcio już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzaborciaBardzo podoba mi się wypracowanie Czaborcia.
W sobotę są urodziny Czaborcia.
Szkoda że Czaborcia prawie że w ogóle nie ma.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Czaborcia.
Rodzina Czaborcia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzaborciowiPrzyglądam się Czaborciowi.
Opowiedziałam Czaborciowi o przykrości która mnie spotkała.
Oddaję Czaborciowi list.
Nie wiem, co powiedzieć Czaborciowi.
Dzięki Czaborciowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
CzaborciaNieśmiało gładzi Czaborcia po włosach.
W końcu obudzili Czaborcia, żeby ich ratował.
Odprowadziłam Czaborcia do wyjścia.
Patrzył na Czaborcia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Chwyciła Czaborcia za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzaborciemJa z Czaborciem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wczoraj wracamy z Czaborciem od lekarza.
Jadę z Czaborciem na dyskotekę.
Obie z Czaborciem postawiłyśmy na zmiany.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Czaborciem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzaborciuMamrotał coś o Czaborciu, gdy podtrzymywał się ściany.
Rozmawiam o Czaborciu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Czaborciu.
Nie wspomniałem na początku o Czaborciu.
Czasami myślę sobie o Czaborciu.

Wołacz:
(hej!)
CzaborciuCześć Czaborciu!
Hej Czaborciu!
Dobranoc Czaborciu!
Czaborciu! Gdzie jesteś?
Witaj Czaborciu!