Odmiana imienia Częborek przez przypadki

Częborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Częborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Częborka

Celownik
(komu? czemu?):Częborkowi

Biernik
(kogo? co?):Częborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Częborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Częborku

Wołacz
(hej!):Częborku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzęborekMoje drugie imię to właśnie Częborek.
Jak już wiecie mam na imię Częborek.
Co robi Częborek?
Częborek nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Częborek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzęborkaNie ma Częborka.
Ręka Częborka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Częborka.
Prosimy o pomoc dla Częborka.
W słuchawce usłyszałam głos Częborka.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzęborkowiKorzysta z okazji, by wyznać Częborkowi miłość.
Częborkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Częborkowi dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Częborkowi coś się stało.
Chciałam szybko pochwalić się Częborkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
CzęborkaPopatrzyłam na Częborka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Sierżant wpatrywał się w Częborka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Lubię Częborka.
Spojrzał na Częborka z zaciekawieniem.
Chwyciła Częborka za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzęborkiemPowinnam jednak pojechać z Częborkiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Częborkiem.
Idę na spacer z Częborkiem.
Siedzieliśmy z Częborkiem na kanapie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Częborkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzęborkuChcę wiedzieć, co myślisz o Częborku.
Bardzo fajny blog o Częborku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Częborku.
Związana jest z nią legenda o Częborku.
Chciałbym być teraz przy Częborku.

Wołacz:
(hej!)
CzęborkuCzęborku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Częborku!
Witaj Częborku!
Dzień dobry Częborku!
Dobranoc Częborku!