Odmiana imienia Czębor przez przypadki

Czębor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Czębor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czębora

Celownik
(komu? czemu?):Częborowi

Biernik
(kogo? co?):Czębora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Częborem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Częborze

Wołacz
(hej!):Częborze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzęborCzębor chce pójść ze mną na dyskotekę.
Czębor chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Czębor umiera.
Ma na imię Czębor.
Autorem niniejszego tekstu jest Czębor.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzęboraPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Czębora.
Dziadek Czębora w tym czasie miał chorą rękę.
Zostało sto dni do narodzin Czębora.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Czębora.
Szkoda że Czębora prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzęborowiTego Częborowi było już za wiele.
Oddaję Częborowi list.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Częborowi.
Częborowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiedziałam Częborowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
CzęboraSpojrzałam na Czębora.
Kawę kupioną przez Czębora wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzałam na Czębora jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzała na Czębora jeszcze raz.
Przeprosiłam Czębora i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzęboremSprzątam pokój z Częborem.
Dwa dni temu miałam z Częborem śmieszną przygodę.
Siedzieliśmy z Częborem przy basenie.
Siedzieliśmy z Częborem na ławce w parku.
Razem z Częborem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzęborzeMówimy tu oczywiście o Częborze.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Częborze.
No a teraz trochę więcej o Częborze.
Nie wspomniałem na początku o Częborze.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Częborze.

Wołacz:
(hej!)
CzęborzeGdzie jesteś Częborze!?
Częborze! Uważaj!
Dobranoc Częborze!
Dobry wieczór Częborze!
Dziękuję Częborze za rozmowę!