Odmiana imienia Ciesławka przez przypadki

Ciesławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ciesławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ciesławki

Celownik
(komu? czemu?):Ciesławce

Biernik
(kogo? co?):Ciesławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ciesławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ciesławce

Wołacz
(hej!):Ciesławko!

Przykłady deklinacji imienia Ciesławka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ciesławka

Moje drugie imię to właśnie Ciesławka.
Ma na imię Ciesławka.
Dla mnie było już jasne, ze Ciesławka umiera.
Ciesławka chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Ciesławka?

Dopełniacz (kogo? czego?): Ciesławki

Byłam pełna uznania dla rozwoju Ciesławki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Ciesławki.
Postanowiłam zadzwonić do Ciesławki i chłopaków.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ciesławki.
Przez cały dzień czułam wzrok Ciesławki na sobie.

Celownik (komu? czemu?): Ciesławce

Korzysta z okazji, by wyznać Ciesławce miłość.
Kupiłem Ciesławce magnes na lodówkę.
Oddaję Ciesławce list.
Oczywiście każdy przyzna rację Ciesławce.
Opowiadam Ciesławce o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Ciesławkę

Przed wejściem spotkaliśmy Ciesławkę.
Na Ciesławkę spłynęła niewymowna ulga.
W Ciesławkę nagle coś wstąpiło.
Podchodzi, całuje Ciesławkę i idzie do wyjścia.
Spojrzał na Ciesławkę z zaciekawieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ciesławką

Razem z Ciesławką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Ciesławką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Weekend spędzony z Ciesławką był przesympatyczny.
Oboje z Ciesławką wybuchliśmy śmiechem.
Siedzieliśmy z Ciesławką na kanapie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ciesławce

Więcej o Ciesławce znajdziecie na naszej stronie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ciesławce.
Przygotowuje książkę o Ciesławce.
A o Ciesławce to i słowa rzec nie umiał.
Artykuł o Ciesławce wywołał burzę w mediach.

Wołacz (hej!): Ciesławko

Hej Ciesławko!
Dobranoc Ciesławko!
Gdzie jesteś Ciesławko!?
Cześć Ciesławko!
Ciesławko! Uważaj!