Odmiana imienia Ciechanek przez przypadki

Ciechanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ciechanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ciechanka

Celownik
(komu? czemu?):Ciechankowi

Biernik
(kogo? co?):Ciechanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ciechankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ciechanku

Wołacz
(hej!):Ciechanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CiechanekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Ciechanek.
Ciechanek ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Ciechanek grzecznie śpi.
Ciechanek nie umie grać na gitarze.
W domu Ciechanek często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CiechankaPrzez cały dzień czułam wzrok Ciechanka na sobie.
Tato Ciechanka produkował abażury.
Przyglądałam się dłoniom Ciechanka.
Przedwczoraj były urodziny Ciechanka.
Przed domem Ciechanka zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
CiechankowiCiechankowi oczy błyszczą.
Napisałem wiersz dzięki Ciechankowi.
Dzięki Ciechankowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Daję Ciechankowi, to co najlepsze we mnie.
Chciałam szybko pochwalić się Ciechankowi.

Biernik:
(kogo? co?)
CiechankaPrzeprosiłam Ciechanka i poszłam dalej.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Ciechanka bardzo przyjaźnie.
Czekałam na Ciechanka w kawiarni.
Podchodzi, całuje Ciechanka i idzie do wyjścia.
Odprowadziłam Ciechanka do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CiechankiemRazem z Ciechankiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Ciechankiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ciechankiem na krytym basenie.
Oboje z Ciechankiem wybuchliśmy śmiechem.
Jadę z Ciechankiem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CiechankuKiedyś chciałam napisać wiersz o Ciechanku.
Śpiewam o Ciechanku.
Myślał o Ciechanku i o swoim życiu.
Kto dziś pamięta o Ciechanku.
Warto także pomyśleć chwilę o Ciechanku.

Wołacz:
(hej!)
CiechankuWitaj Ciechanku!
Ciechanku! Uważaj!
Dobranoc Ciechanku!
Ciechanku! Gdzie jesteś?
Hej Ciechanku!