Odmiana imienia Ciechan przez przypadki

Ciechan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ciechan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ciechana

Celownik
(komu? czemu?):Ciechanowi

Biernik
(kogo? co?):Ciechana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ciechanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ciechanie

Wołacz
(hej!):Ciechanie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CiechanCo robi Ciechan?
Ciechan ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Ciechan.
Autorem niniejszego tekstu jest Ciechan.
Dopiero do mnie dotarło, że Ciechan już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CiechanaPrzedwczoraj były urodziny Ciechana.
Uroda Ciechana miała potężną moc.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Ciechana.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Ciechana.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Ciechana.

Celownik:
(komu? czemu?)
CiechanowiMusiałam się zwierzyć Ciechanowi.
Zostawiam Ciechanowi karteczkę i już mnie nie ma.
Ciechanowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mam nadzieję, że Ciechanowi również się podoba.
Ja na pewno przekaże swój procent Ciechanowi.

Biernik:
(kogo? co?)
CiechanaCiechana zaczęło to nieco irytować.
Czekałam na Ciechana w kawiarni.
Spojrzałam na Ciechana jak dopisuje kolejne literki.
Ciechana natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Ciechana znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CiechanemZginął w pojedynku z Ciechanem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ciechanem na krytym basenie.
Siedzieliśmy z Ciechanem przy basenie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ciechanem.
Zostaliśmy z Ciechanem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CiechaniePomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Ciechanie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ciechanie.
Mamrotał coś o Ciechanie, gdy podtrzymywał się ściany.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Ciechanie.
Na pewno słyszałyście o Ciechanie.

Wołacz:
(hej!)
CiechanieGdzie jesteś Ciechanie!?
Dzień dobry Ciechanie!
Ciechanie! Gdzie jesteś?
Cześć Ciechanie!
Ciechanie! Wróć do mnie!