Odmiana imienia Cezarusia przez przypadki

Cezarusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Cezarusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cezarusi

Celownik
(komu? czemu?):Cezarusi

Biernik
(kogo? co?):Cezarusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cezarusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cezarusi

Wołacz
(hej!):Cezarusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CezarusiaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Cezarusia.
Cezarusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Cezarusia.
Cezarusia nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Cezarusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CezarusiDzisiaj wyruszyliśmy do domu Cezarusi.
Pożyczę od Cezarusi samochód i możemy jechać.
Dla Cezarusi ten pies jest naprawdę bezcenny.
Tata Cezarusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Na korytarzu blisko pokoju Cezarusi stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
CezarusiKupiłem Cezarusi magnes na lodówkę.
Dzięki Cezarusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Rozalia z troską przyglądała się Cezarusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Cezarusi.
Dzięki Cezarusi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
CezarusięZdjęcie przesłane przez Cezarusię.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Cezarusię.
Spojrzałam na Cezarusię.
Sierżant wpatrywał się w Cezarusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Cezarusię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CezarusiąZostanę tu tylko z Cezarusią i chłopakami.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Cezarusią.
Sprzątam pokój z Cezarusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Cezarusią.
Sprzątam pokój razem z Cezarusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CezarusiArtykuł o Cezarusi wywołał burzę w mediach.
Ten wiersz jest o Cezarusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Cezarusi.
Myślę o Cezarusi.
Hipnotyzująca powieść o Cezarusi i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
CezarusiuCześć Cezarusiu!
Cezarusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Cezarusiu!?
Dzień dobry Cezarusiu!
Dobry wieczór Cezarusiu!