Jak odmienić imię Cezarusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Cezarusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Cezarusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Cezarusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Cezarusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Cezarusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Cezarusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Cezarusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Cezarusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Cezarusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Cezarusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Cezarusia przez przypadki.