Odmiana imienia Celunia przez przypadki

Celunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Celunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Celuni

Celownik
(komu? czemu?):Celuni

Biernik
(kogo? co?):Celunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Celunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Celuni

Wołacz
(hej!):Celuniu!

Przykłady odmiany imienia Celunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Celunia

Na drugie imię mam Celunia.
Za chwilę wróci Celunia z lasu.
Ma na imię Celunia.
W domu Celunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Celunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Celuni

Byłam pełna uznania dla rozwoju Celuni.
Najbardziej polubiłam ojca Celuni.
Szukałem linków do strony Celuni.
Tymczasem zauważyłam wpis Celuni kilka dni temu.
Muszę pochwalić pomysł Celuni.

Celownik (komu? czemu?): Celuni

Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Celuni.
Daję Celuni, to co najlepsze we mnie.
Tym razem nie damy Celuni dojść do głosu.
Dzięki Celuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Celuni.

Biernik (kogo? co?): Celunię

Patrzył na Celunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Na Celunię spłynęła niewymowna ulga.
Celunię znalazłam w recepcji hotelu.
Obserwuję Celunię bardzo uważnie.
Przed wejściem spotkaliśmy Celunię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Celunią

Obie z Celunią postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Celunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostaliśmy z Celunią w salonie sami.
Jadę na wycieczkę razem z Celunią.
Razem z Celunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik (o kim? o czym?): Celuni

Posiadam całą serię powieści tego autora o Celuni.
Wszyscy dyskutują o Celuni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Celuni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Celuni.
Związana jest z nią legenda o Celuni.

Wołacz (hej!): Celuniu

Dziękuję Celuniu za rozmowę!
Gdzie jesteś Celuniu!?
Celuniu! Uważaj!
Hej Celuniu!
Dobry wieczór Celuniu!