Jak odmienić imię Celunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Celunia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Celunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Celunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Celuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Celuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Celunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Celunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Celuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Celuniu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Celunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Celunia.