Odmiana imienia Bułatuś przez przypadki

Bułatuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bułatuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bułatusia

Celownik
(komu? czemu?):Bułatusiowi

Biernik
(kogo? co?):Bułatusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bułatusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bułatusiu

Wołacz
(hej!):Bułatusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BułatuśBułatuś nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Bułatuś z lasu.
Dziś Bułatuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Bułatuś.
Bułatuś chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BułatusiaSzukałem linków do strony Bułatusia.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Bułatusia.
Tata Bułatusia sam opatrzył mi nogę.
Specjalnością Bułatusia jest jazda na koniu.
W domu babci Bułatusia od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
BułatusiowiOpowiedziałam Bułatusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Mam nadzieję, że Bułatusiowi również się podoba.
Korzysta z okazji, by wyznać Bułatusiowi miłość.
Bułatusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zerwał jabłko i podał je Bułatusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
BułatusiaSpojrzałam na Bułatusia jak dopisuje kolejne literki.
Lubię Bułatusia.
Patrzył na Bułatusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Bułatusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Bułatusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BułatusiemSiedzieliśmy z Bułatusiem przy basenie.
Idę na spacer z Bułatusiem.
Obie z Bułatusiem postawiłyśmy na zmiany.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Bułatusiem.
Ja z Bułatusiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BułatusiuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Bułatusiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Bułatusiu.
Rozmawiam o Bułatusiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Bułatusiu.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Bułatusiu.

Wołacz:
(hej!)
BułatusiuDobry wieczór Bułatusiu!
Dziękuję Bułatusiu za rozmowę!
Bułatusiu! Uważaj!
Hej Bułatusiu!
Dzień dobry Bułatusiu!