Odmiana imienia Bułat przez przypadki

Bułat imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bułat

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bułata

Celownik
(komu? czemu?):Bułatowi

Biernik
(kogo? co?):Bułata

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bułatem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bułacie

Wołacz
(hej!):Bułacie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BułatBułat odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Bułat.
Bułat nie umie grać na gitarze.
Ma na imię Bułat.
Autorem niniejszego tekstu jest Bułat.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BułataByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Bułata.
Zostało sto dni do narodzin Bułata.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Bułata.
Postanowiłam zadzwonić do Bułata i chłopaków.
Rodzina Bułata wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
BułatowiRozalia z troską przyglądała się Bułatowi.
Opowiadam Bułatowi o swoich zainteresowaniach.
Bułatowi oczy błyszczą.
Tego Bułatowi było już za wiele.
Słoik z kawą wyleciał Bułatowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
BułataPopatrzyłam na Bułata przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kacper patrzył na Bułata ze zdumieniem.
Postaram się namówić Bułata na spacer.
O jego personalia miałam spytać Bułata prywatnie.
Pożegnali w końcu Bułata i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BułatemPowinnam jednak pojechać z Bułatem.
Dorota spotkała się z Bułatem.
Pracuję razem z Bułatem.
Ja z Bułatem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Razem z Bułatem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BułacieChciałbym być teraz przy Bułacie.
No a teraz trochę więcej o Bułacie.
Pamiętajmy o Bułacie i jej rodzinie.
Mówimy tu oczywiście o Bułacie.
Marzę o Bułacie.

Wołacz:
(hej!)
BułacieDziękuję Bułacie za rozmowę!
Cześć Bułacie!
Dobry wieczór Bułacie!
Gdzie jesteś Bułacie!?
Bułacie! Uważaj!