Odmiana imienia Brunolek przez przypadki

Brunolek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brunolek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Brunolka

Celownik
(komu? czemu?):Brunolkowi

Biernik
(kogo? co?):Brunolka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brunolkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brunolku

Wołacz
(hej!):Brunolku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrunolekGdzie jest Brunolek?
Brunolek chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Brunolek.
Brunolek ma katar i źle się czuje.
Mam na imię Brunolek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BrunolkaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Brunolka.
Nie lubię Brunolka.
Przyglądałam się dłoniom Brunolka.
Dla Brunolka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Tymczasem zauważyłam wpis Brunolka kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrunolkowiNapisałem wiersz dzięki Brunolkowi.
Coś muszę Brunolkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Brunolkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zaproponowałem Brunolkowi dwa tematy.
Powiedz wszystkim i Brunolkowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
BrunolkaKawę kupioną przez Brunolka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzałam na Brunolka jak dopisuje kolejne literki.
Przeprosiłam Brunolka i poszłam dalej.
Czekałam na Brunolka w kawiarni.
Widzę Brunolka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BrunolkiemDwa dni temu miałam z Brunolkiem śmieszną przygodę.
Siedzieliśmy z Brunolkiem przy basenie.
Razem z Brunolkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Brunolkiem na krytym basenie.
Wieczorem z Brunolkiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrunolkuWięcej o Brunolku znajdziecie na naszej stronie.
Hipnotyzująca powieść o Brunolku i płatnym mordercy.
Bardzo fajny blog o Brunolku.
Warto także pomyśleć chwilę o Brunolku.
Dziś napiszę o Brunolku.

Wołacz:
(hej!)
BrunolkuDzień dobry Brunolku!
Witaj Brunolku!
Dobranoc Brunolku!
Gdzie jesteś Brunolku!?
Brunolku! Gdzie jesteś?