Odmiana imienia Bruncio przez przypadki

Bruncio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bruncio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bruncia

Celownik
(komu? czemu?):Brunciowi

Biernik
(kogo? co?):Bruncia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brunciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brunciu

Wołacz
(hej!):Brunciu!

Przykłady deklinacji imienia Bruncio” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Bruncio

Bruncio odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Bruncio ma katar i źle się czuje.
Za chwilę wróci Bruncio z lasu.
Ja i Bruncio nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Bruncio?

Dopełniacz (kogo? czego?): Bruncia

Ręka Bruncia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina Bruncia zginęła w wypadku samochodowym.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Bruncia.
Nie lubię Bruncia.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Bruncia.

Celownik (komu? czemu?): Brunciowi

Nie wiem, co powiedzieć Brunciowi.
Zostawiam Brunciowi karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Brunciowi święta nabrały nowego wymiaru.
Coś muszę Brunciowi powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Brunciowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Bruncia

Spoglądam na Bruncia.
Na Bruncia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Obserwuję Bruncia bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Bruncia.
Widzę Bruncia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Brunciem

Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Brunciem.
Ja z Brunciem chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę na wycieczkę razem z Brunciem.
Śpiewam z Brunciem.
Wieczorem z Brunciem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik (o kim? o czym?): Brunciu

Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Brunciu.
Myślał o Brunciu i o swoim życiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Brunciu.
Myślę o Brunciu.
Mowa oczywiście o Brunciu.

Wołacz (hej!): Brunciu

Gdzie jesteś Brunciu!?
Dziękuję Brunciu za rozmowę!
Brunciu! Wróć do mnie!
Brunciu! Uważaj!
Dobranoc Brunciu!