Odmiana imienia Brajanek przez przypadki

Brajanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brajanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Brajanka

Celownik
(komu? czemu?):Brajankowi

Biernik
(kogo? co?):Brajanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brajankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brajanku

Wołacz
(hej!):Brajanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrajanekBrajanek nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Brajanek.
Dopiero do mnie dotarło, że Brajanek już tu jest.
Brajanek ma katar i źle się czuje.
Mam na imię Brajanek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BrajankaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Brajanka.
Postanowiłam zadzwonić do Brajanka i chłopaków.
Tata Brajanka sam opatrzył mi nogę.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Brajanka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Brajanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrajankowiTego Brajankowi było już za wiele.
Brajankowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Brajankowi.
Słoik z kawą wyleciał Brajankowi z rąk.
Mam nadzieję, że Brajankowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
BrajankaNa Brajanka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałam na Brajanka w wymownym geście.
Patrzy na Brajanka wyczekująco.
Brajanka zaczęło to nieco irytować.
W Brajanka nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BrajankiemJa z Brajankiem chcemy się przebrać za wampiry.
Sprzątam pokój razem z Brajankiem.
Obie z Brajankiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zginął w pojedynku z Brajankiem.
Weekend spędzony z Brajankiem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrajankuMarzę o Brajanku.
A o Brajanku to i słowa rzec nie umiał.
Przynajmniej tak myślał tata o Brajanku.
W powrotnej drodze myślał o Brajanku.
Dzisiaj chciałam napisać o Brajanku.

Wołacz:
(hej!)
BrajankuBrajanku! Uważaj!
Dobry wieczór Brajanku!
Dzień dobry Brajanku!
Dobranoc Brajanku!
Brajanku! Gdzie jesteś?