Odmiana imienia Brajan przez przypadki

Brajan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brajan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Brajana

Celownik
(komu? czemu?):Brajanowi

Biernik
(kogo? co?):Brajana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brajanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brajanie

Wołacz
(hej!):Brajanie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrajanBrajan tego nie widzi.
Ja i Brajan nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Brajan?
Brajan nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Brajan grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BrajanaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Brajana.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Brajana.
Piszę list do Brajana.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Brajana.
W sobotę są urodziny Brajana.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrajanowiDzięki Brajanowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zostawiam Brajanowi karteczkę i już mnie nie ma.
Napisałem wiersz dzięki Brajanowi.
Słoik z kawą wyleciał Brajanowi z rąk.
Chciałam szybko pochwalić się Brajanowi.

Biernik:
(kogo? co?)
BrajanaPrzed wejściem spotkaliśmy Brajana.
Obserwuję Brajana bardzo uważnie.
Popatrzyłam na Brajana przekonana, że zacznie mówić dalej.
Chwyciła Brajana za rękaw płaszcza.
Patrzył na Brajana wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BrajanemRazem z Brajanem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę na wycieczkę razem z Brajanem.
Powinnam jednak pojechać z Brajanem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Brajanem.
Obie z Brajanem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrajanieŚpiewam o Brajanie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Brajanie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Brajanie.
Marzę o Brajanie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Brajanie.

Wołacz:
(hej!)
BrajanieDzień dobry Brajanie!
Brajanie! Gdzie jesteś?
Brajanie! Wróć do mnie!
Brajanie! Uważaj!
Hej Brajanie!