Odmiana imienia Biankusia przez przypadki

Biankusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Biankusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Biankusi

Celownik
(komu? czemu?):Biankusi

Biernik
(kogo? co?):Biankusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Biankusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Biankusi

Wołacz
(hej!):Biankusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BiankusiaBiankusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Biankusia?
Dobrze, że Biankusia grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Biankusia.
Autorem artykułu jest Biankusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BiankusiJadę do Biankusi.
Przed sobą ujrzałam rękę Biankusi.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Biankusi.
Przed domem Biankusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przyglądałam się dłoniom Biankusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
BiankusiCo tej Biankusi po głowie chodzi?
Dopiero teraz zrozumiałem, że Biankusi coś się stało.
Od początku próbujemy pomóc Biankusi.
Tym razem nie damy Biankusi dojść do głosu.
Biankusi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
BiankusięBiankusię zaświerzbiały ręce.
Na Biankusię spłynęła niewymowna ulga.
Oszołomienie spadło teraz na Biankusię i na moment odebrało mu wigor.
Patrzę na Biankusię i nic nie rozumiem.
Przed wejściem spotkaliśmy Biankusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BiankusiąZobacz wywiad z Biankusią oraz innymi uczestnikami finału.
Ja z Biankusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Karolina miała się spotkać z Biankusią przed szkołą.
Kasia z Biankusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Biankusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BiankusiWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Biankusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Biankusi.
No a teraz trochę więcej o Biankusi.
Dziś napiszę o Biankusi.
Mamrotał coś o Biankusi, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
BiankusiuBiankusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Biankusiu za rozmowę!
Dzień dobry Biankusiu!
Cześć Biankusiu!
Hej Biankusiu!