Jak odmienić imię Biankusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Biankusia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Biankusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Biankusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Biankusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Biankusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Biankusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Biankusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Biankusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Biankusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Biankusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Biankusia przez przypadki.