Odmiana imienia Betusia przez przypadki

Betusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Betusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Betusi

Celownik
(komu? czemu?):Betusi

Biernik
(kogo? co?):Betusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Betusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Betusi

Wołacz
(hej!):Betusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BetusiaNa drugie imię mam Betusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Betusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Betusia.
Mam na imię Betusia.
Jak już wiecie mam na imię Betusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BetusiW domu babci Betusi od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam zadzwonić do Betusi.
Przyglądałam się dłoniom Betusi.
W słuchawce usłyszałam głos Betusi.
Tato Betusi produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
BetusiCo tej Betusi po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Betusi.
Od początku próbujemy pomóc Betusi.
Ten nie pozostał dłużny Betusi.
Proszę Betusi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
BetusięLubię Betusię.
Nieśmiało gładzi Betusię po włosach.
Spojrzał na Betusię z zaciekawieniem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Betusię bardzo przyjaźnie.
Zdjęcie przesłane przez Betusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BetusiąIdę na spacer z Betusią.
Ja z Betusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Betusią na kanapie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Betusią.
Zostanę tu tylko z Betusią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BetusiNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Betusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Betusi.
Mamrotał coś o Betusi, gdy podtrzymywał się ściany.
Dziś napiszę o Betusi.
W powrotnej drodze myślał o Betusi.

Wołacz:
(hej!)
BetusiuDobry wieczór Betusiu!
Dzień dobry Betusiu!
Dobranoc Betusiu!
Dziękuję Betusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Betusiu!?