Jak odmienić imię Betusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Betusia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Betusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Betusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Betusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Betusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Betusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Betusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Betusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Betusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Betusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Betusia przez przypadki.