Odmiana imienia Bertunia przez przypadki

Bertunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bertunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bertuni

Celownik
(komu? czemu?):Bertuni

Biernik
(kogo? co?):Bertunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bertunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bertuni

Wołacz
(hej!):Bertuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BertuniaMa na imię Bertunia.
Dobrze, że Bertunia grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Bertunia umiera.
Co robi Bertunia?
Bertunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BertuniTata Bertuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Uroda Bertuni miała potężną moc.
Najbardziej polubiłam ojca Bertuni.
Piszę list do Bertuni.
Dziadek Bertuni w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
BertuniPowiedz wszystkim i Bertuni, że nic mi nie jest.
Opowiadam Bertuni o swoich zainteresowaniach.
Bertuni włosy stanęły dęba na głowie.
Coś muszę Bertuni powiedzieć, stoi i czeka.
Mama przyznała rację Bertuni.

Biernik:
(kogo? co?)
BertunięBertunię znalazłam w recepcji hotelu.
Widzę Bertunię.
W końcu obudzili Bertunię, żeby ich ratował.
Patrzy na Bertunię wyczekująco.
Bertunię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BertuniąZostaliśmy z Bertunią w salonie sami.
Wieczorem z Bertunią znowu idziemy na spacer.
Wczoraj wracamy z Bertunią od lekarza.
Obie z Bertunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zginął w pojedynku z Bertunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BertuniZwiązana jest z nią legenda o Bertuni.
Wczoraj wspomniałam o Bertuni z moim tatą.
Bardzo fajny blog o Bertuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Bertuni.
Zapraszam na film dokumentalny o Bertuni.

Wołacz:
(hej!)
BertuniuWitaj Bertuniu!
Dziękuję Bertuniu za rozmowę!
Bertuniu! Gdzie jesteś?
Hej Bertuniu!
Dobry wieczór Bertuniu!