Jak odmienić imię Bertunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Bertunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Bertunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Bertunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Bertuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Bertuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Bertunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Bertunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Bertuni.
W wołaczu (Hej!): Bertuniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Bertunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Bertunia przez przypadki.