Odmiana imienia Benwenutek przez przypadki

Benwenutek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Benwenutek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Benwenutka

Celownik
(komu? czemu?):Benwenutkowi

Biernik
(kogo? co?):Benwenutka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benwenutkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benwenutku

Wołacz
(hej!):Benwenutku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BenwenutekMoje drugie imię to właśnie Benwenutek.
Autorem niniejszego tekstu jest Benwenutek.
Ja i Benwenutek nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Benwenutek często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Benwenutek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BenwenutkaNie ma Benwenutka.
Od razu zobaczyła ich mama Benwenutka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Benwenutka.
Tata Benwenutka sam opatrzył mi nogę.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Benwenutka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BenwenutkowiOpowiadam Benwenutkowi o swoich zainteresowaniach.
Co tej Benwenutkowi po głowie chodzi?
Kto wie, może Benwenutkowi wyjdzie do na dobre.
Benwenutkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Ja na pewno przekaże swój procent Benwenutkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
BenwenutkaSpojrzałam na Benwenutka jak dopisuje kolejne literki.
Podchodzi, całuje Benwenutka i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Benwenutka.
Patrzył na Benwenutka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzał na Benwenutka i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BenwenutkiemSiedzieliśmy z Benwenutkiem przy basenie.
Oboje z Benwenutkiem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Benwenutkiem.
Obie z Benwenutkiem postawiłyśmy na zmiany.
Rozmawiam z Benwenutkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BenwenutkuWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Benwenutku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Benwenutku.
Wszyscy dyskutują o Benwenutku.
Myślał o Benwenutku i o swoim życiu.
Myślę o Benwenutku.

Wołacz:
(hej!)
BenwenutkuGdzie jesteś Benwenutku!?
Hej Benwenutku!
Witaj Benwenutku!
Benwenutku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Benwenutku!