Odmiana imienia Benwenut przez przypadki

Benwenut imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Benwenut

Dopełniacz
(kogo? czego?):Benwenuta

Celownik
(komu? czemu?):Benwenutowi

Biernik
(kogo? co?):Benwenuta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benwenutem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benwenucie

Wołacz
(hej!):Benwenucie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BenwenutBenwenut odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Benwenut.
Benwenut tego nie widzi.
Co robi Benwenut?
Dobrze, że Benwenut grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BenwenutaPiszę list do Benwenuta.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Benwenuta.
Rodzina Benwenuta wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Jadę do Benwenuta.
Nie ma Benwenuta.

Celownik:
(komu? czemu?)
BenwenutowiNie wiem, co powiedzieć Benwenutowi.
Dzięki Benwenutowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Benwenutowi.
Mam nadzieję, że Benwenutowi również się podoba.
Chciałam szybko pochwalić się Benwenutowi.

Biernik:
(kogo? co?)
BenwenutaSpojrzałem znacząco na Benwenuta.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Benwenuta.
Przed wejściem spotkaliśmy Benwenuta.
Spojrzał na Benwenuta i uśmiechnął się.
Podchodzi, całuje Benwenuta i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BenwenutemŚpiewam z Benwenutem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Benwenutem.
Razem z Benwenutem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozmawiam z Benwenutem.
Oboje z Benwenutem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BenwenucieDzisiaj chciałam napisać o Benwenucie.
Przygotowuje książkę o Benwenucie.
Marzę o Benwenucie.
A o Benwenucie to i słowa rzec nie umiał.
Wczoraj wspomniałam o Benwenucie z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
BenwenucieDobry wieczór Benwenucie!
Dobranoc Benwenucie!
Cześć Benwenucie!
Benwenucie! Wróć do mnie!
Witaj Benwenucie!