Odmiana imienia Barnimek przez przypadki

Barnimek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Barnimek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Barnimka

Celownik
(komu? czemu?):Barnimkowi

Biernik
(kogo? co?):Barnimka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Barnimkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Barnimku

Wołacz
(hej!):Barnimku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BarnimekDziś Barnimek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Barnimek nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Barnimek.
Na drugie imię mam Barnimek.
Barnimek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BarnimkaDla Barnimka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Szkoda że Barnimka prawie że w ogóle nie ma.
Jadę do Barnimka.
Specjalnością Barnimka jest jazda na koniu.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Barnimka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BarnimkowiNie wiem, co powiedzieć Barnimkowi.
Zaproponowałem Barnimkowi dwa tematy.
Tego Barnimkowi było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny Barnimkowi.
Tym razem nie damy Barnimkowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
BarnimkaOszołomienie spadło teraz na Barnimka i na moment odebrało mu wigor.
Spotkałam Barnimka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Barnimka zaczęło to nieco irytować.
Na Barnimka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Na Barnimka spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BarnimkiemKarolina miała się spotkać z Barnimkiem przed szkołą.
Tym razem korespondowałam z Barnimkiem.
Zginął w pojedynku z Barnimkiem.
Ja z Barnimkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Barnimkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BarnimkuDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Barnimku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Barnimku.
Teraz chcę napisać parę słów o Barnimku.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Barnimku.
Dzisiaj chciałam napisać o Barnimku.

Wołacz:
(hej!)
BarnimkuGdzie jesteś Barnimku!?
Dziękuję Barnimku za rozmowę!
Dobranoc Barnimku!
Barnimku! Uważaj!
Witaj Barnimku!