Odmiana imienia Barbrka przez przypadki

Barbrka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Barbrka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Barbrki

Celownik
(komu? czemu?):Barbrce

Biernik
(kogo? co?):Barbrkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Barbrką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Barbrce

Wołacz
(hej!):Barbrko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BarbrkaDobrze, że Barbrka grzecznie śpi.
Barbrka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Barbrka tego nie widzi.
Mam na imię Barbrka.
Barbrka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BarbrkiPrzedwczoraj były urodziny Barbrki.
W sobotę są urodziny Barbrki.
Najbardziej polubiłam ojca Barbrki.
Uroda Barbrki miała potężną moc.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Barbrki.

Celownik:
(komu? czemu?)
BarbrceZerwał jabłko i podał je Barbrce.
Napisałem wiersz dzięki Barbrce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Barbrce.
Proszę Barbrce nie dokuczać!
Mam nadzieję, że Barbrce również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
BarbrkęSpojrzałam na Barbrkę.
Popatrzyłam na Barbrkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Pożegnali w końcu Barbrkę i wyszli razem.
Spotkałam Barbrkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spoglądam na Barbrkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BarbrkąSprzątam pokój z Barbrką.
Powinnam jednak pojechać z Barbrką.
Razem z Barbrką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Tym razem korespondowałam z Barbrką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Barbrką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BarbrceWczoraj wspomniałam o Barbrce z moim tatą.
Hipnotyzująca powieść o Barbrce i płatnym mordercy.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Barbrce.
To jest pieśń o Barbrce.
A przecież nikt inaczej o Barbrce nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
BarbrkoBarbrko! Uważaj!
Gdzie jesteś Barbrko!?
Cześć Barbrko!
Dzień dobry Barbrko!
Barbrko! Gdzie jesteś?