Odmiana imienia Avril przez przypadki

Avril imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Avril

Dopełniacz
(kogo? czego?):Avril

Celownik
(komu? czemu?):Avril

Biernik
(kogo? co?):Avril

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Avril

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Avril

Wołacz
(hej!):Avril!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AvrilJak już wiecie mam na imię Avril.
Avril chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Avril.
Ma na imię Avril.
Avril tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AvrilNa korytarzu blisko pokoju Avril stało kilka osób.
Jadę do Avril.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Avril.
Tato Avril produkował abażury.
Jestem mamą Avril i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
AvrilCo tej Avril po głowie chodzi?
Zerwał jabłko i podał je Avril.
Kto wie, może Avril wyjdzie do na dobre.
Kupiłem Avril magnes na lodówkę.
Powiedz wszystkim i Avril, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
AvrilAvril zaczęło to nieco irytować.
Kawę kupioną przez Avril wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzałam na Avril.
Na Avril moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Nieśmiało gładzi Avril po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AvrilZginął w pojedynku z Avril.
Dwa dni temu miałam z Avril śmieszną przygodę.
Sprzątam pokój z Avril.
Ja z Avril chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Avril siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AvrilNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Avril.
Dyskutuję o Avril.
Czasami myślę sobie o Avril.
Rozmawiam o Avril.
Przygotowuje książkę o Avril.

Wołacz:
(hej!)
AvrilCześć Avril!
Dobranoc Avril!
Avril! Gdzie jesteś?
Dziękuję Avril za rozmowę!
Avril! Uważaj!