Odmiana imienia Aurela przez przypadki

Aurela imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aurela

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aureli

Celownik
(komu? czemu?):Aureli

Biernik
(kogo? co?):Aurelę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aurelą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aureli

Wołacz
(hej!):Aurelo!

Przykłady odmiany imienia Aurela” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Aurela

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Aurela.
Autorem niniejszego tekstu jest Aurela.
Ja i Aurela nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Aurela grzecznie śpi.
Aurela nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?): Aureli

Tata Aureli sam opatrzył mi nogę.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Aureli.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Aureli.
Dziadek Aureli w tym czasie miał chorą rękę.
Tato Aureli produkował abażury.

Celownik (komu? czemu?): Aureli

Napisałem wiersz dzięki Aureli.
Mam nadzieję, że Aureli również się podoba.
Nie wiem, co powiedzieć Aureli.
Przyglądam się Aureli.
Korzysta z okazji, by wyznać Aureli miłość.

Biernik (kogo? co?): Aurelę

Spojrzałem znacząco na Aurelę.
Obserwuję Aurelę bardzo uważnie.
Doprowadził tym Aurelę do stanu bliskiego apopleksji.
Na Aurelę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Widzę Aurelę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Aurelą

Śpiewam z Aurelą.
Jadę na wycieczkę razem z Aurelą.
Byliśmy z Aurelą na jarmarku.
Ja z Aurelą chcemy się przebrać za wampiry.
Wieczorem z Aurelą znowu idziemy na spacer.

Miejscownik (o kim? o czym?): Aureli

A o Aureli to i słowa rzec nie umiał.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Aureli.
Mówimy tu oczywiście o Aureli.
Więcej o Aureli znajdziecie na naszej stronie.
Czasami myślę sobie o Aureli.

Wołacz (hej!): Aurelo

Hej Aurelo!
Dobranoc Aurelo!
Aurelo! Uważaj!
Witaj Aurelo!
Aurelo! Wróć do mnie!