Odmiana imienia Audomarek przez przypadki

Audomarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Audomarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Audomarka

Celownik
(komu? czemu?):Audomarkowi

Biernik
(kogo? co?):Audomarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Audomarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Audomarku

Wołacz
(hej!):Audomarku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AudomarekMam na imię Audomarek.
Audomarek chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Audomarek.
Jeśli jednak przegrasz, Audomarek zostaje z nami.
W domu Audomarek często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AudomarkaPożyczę od Audomarka samochód i możemy jechać.
Przed domem Audomarka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Prosimy o pomoc dla Audomarka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Audomarka.
Zostało sto dni do narodzin Audomarka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AudomarkowiDopiero teraz zrozumiałem, że Audomarkowi coś się stało.
Oddaję Audomarkowi list.
Audomarkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Ja na pewno przekaże swój procent Audomarkowi.
Audomarkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
AudomarkaPatrzy na Audomarka wyczekująco.
Doprowadził tym Audomarka do stanu bliskiego apopleksji.
W końcu obudzili Audomarka, żeby ich ratował.
Kawę kupioną przez Audomarka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Obserwuję Audomarka bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AudomarkiemObie z Audomarkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Byliśmy z Audomarkiem na jarmarku.
Wczoraj wracamy z Audomarkiem od lekarza.
Dwa dni temu miałam z Audomarkiem śmieszną przygodę.
Jadę na wycieczkę razem z Audomarkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AudomarkuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Audomarku.
Pamiętajmy o Audomarku i jej rodzinie.
Rozmawiam o Audomarku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Audomarku.
Przy Audomarku zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
AudomarkuAudomarku! Gdzie jesteś?
Audomarku! Uważaj!
Dobranoc Audomarku!
Hej Audomarku!
Gdzie jesteś Audomarku!?