Odmiana imienia Audomar przez przypadki

Audomar imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Audomar

Dopełniacz
(kogo? czego?):Audomara

Celownik
(komu? czemu?):Audomarowi

Biernik
(kogo? co?):Audomara

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Audomarem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Audomarze

Wołacz
(hej!):Audomarze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AudomarAudomar tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Audomar.
Jak już wiecie mam na imię Audomar.
W domu Audomar często urządza rodzicom pokazy mody.
Audomar nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AudomaraRodzina Audomara wyprowadziła się.
Zaproszenia na urodziny Audomara są gotowe.
Zbieramy na nowy wózek dla Audomara.
Szkoda że Audomara prawie że w ogóle nie ma.
Tato Audomara produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
AudomarowiAudomarowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiedziałam Audomarowi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Audomarowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Daję Audomarowi, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Audomarowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
AudomaraSpojrzałam na Audomara w wymownym geście.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Audomara.
Nieśmiało gładzi Audomara po włosach.
Zdjęcie przesłane przez Audomara.
Spojrzałam na Audomara jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AudomaremSprzątam pokój razem z Audomarem.
Pracuję z Audomarem.
Ja z Audomarem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostanę tu tylko z Audomarem i chłopakami.
Siedzieliśmy z Audomarem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AudomarzePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Audomarze.
Warto także pomyśleć chwilę o Audomarze.
Śpiewam o Audomarze.
Chciałbym być teraz przy Audomarze.
Dzisiaj chciałam napisać o Audomarze.

Wołacz:
(hej!)
AudomarzeCześć Audomarze!
Witaj Audomarze!
Dobranoc Audomarze!
Hej Audomarze!
Audomarze! Uważaj!