Odmiana imienia Aubercik przez przypadki

Aubercik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aubercik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aubercika

Celownik
(komu? czemu?):Aubercikowi

Biernik
(kogo? co?):Aubercika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aubercikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Auberciku

Wołacz
(hej!):Auberciku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AubercikDla mnie było już jasne, ze Aubercik umiera.
Mam na imię Aubercik.
Gdzie jest Aubercik?
Ja i Aubercik nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Aubercik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AubercikaRozalia podeszła do Aubercika.
Póki co dodaję zdjęcia Aubercika z wakacji.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Aubercika.
Aubercika siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam zadzwonić do Aubercika.

Celownik:
(komu? czemu?)
AubercikowiOpowiedziałam Aubercikowi o przykrości która mnie spotkała.
Powiedz wszystkim i Aubercikowi, że nic mi nie jest.
Zerwał jabłko i podał je Aubercikowi.
Musiałam się zwierzyć Aubercikowi.
Nie wiem, co powiedzieć Aubercikowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AubercikaPostaram się namówić Aubercika na spacer.
Aubercika natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed sesją zapytałam Aubercika co lubi.
Widziałem dzisiaj Aubercika z mojej klasy.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Aubercika.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AubercikiemPracuję razem z Aubercikiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Aubercikiem.
Razem z Aubercikiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wymyśliłam z Aubercikiem nową zabawę.
Pracuję z Aubercikiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AubercikuAnna sama już nie wie, co myśleć o Auberciku.
A o Auberciku to i słowa rzec nie umiał.
Dzisiaj chciałam napisać o Auberciku.
Pamiętajmy o Auberciku i jej rodzinie.
Czasami myślę sobie o Auberciku.

Wołacz:
(hej!)
AubercikuHej Auberciku!
Witaj Auberciku!
Dziękuję Auberciku za rozmowę!
Auberciku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Auberciku!