Odmiana imienia Atena przez przypadki

Atena imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Atena

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ateny

Celownik
(komu? czemu?):Atenie

Biernik
(kogo? co?):Atenę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ateną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Atenie

Wołacz
(hej!):Ateno!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ateny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aten

Celownik
(komu? czemu?):Atenom

Biernik
(kogo? co?):Ateny

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Atenami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Atenach

Wołacz
(hej!):Ateny!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AtenaZa chwilę wróci Atena z lasu.
Gdzie jest Atena?
Atena nie umie śpiewać.
Dobrze, że Atena grzecznie śpi.
Co robi Atena?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AtenyPożyczę od Ateny samochód i możemy jechać.
Rodzina Ateny wyprowadziła się.
Jadę do Ateny.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Ateny.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Ateny.

Celownik:
(komu? czemu?)
AtenieAtenie oczy błyszczą.
Musiałam się zwierzyć Atenie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Atenie.
Ten nie pozostał dłużny Atenie.
Oddaję Atenie list.

Biernik:
(kogo? co?)
AtenęPatrzę na Atenę i nic nie rozumiem.
Lubię Atenę.
Przeprosiłam Atenę i poszłam dalej.
Patrzy na Atenę wyczekująco.
Spojrzałam na Atenę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AtenąKasia z Ateną mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Idę na spacer z Ateną.
Razem z Ateną znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Obie z Ateną miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój z Ateną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AteniePomyśl nad tym, co napisałam ci o Atenie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Atenie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Atenie.
Przez chwilę pomyślałam o Atenie.
Od ostatniego wpisu o Atenie wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
AtenoDzień dobry Ateno!
Ateno! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Ateno!?
Cześć Ateno!
Dziękuję Ateno za rozmowę!