Odmiana imienia Astunia przez przypadki

Astunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Astunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Astuni

Celownik
(komu? czemu?):Astuni

Biernik
(kogo? co?):Astunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Astunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Astuni

Wołacz
(hej!):Astuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AstuniaJak już wiecie mam na imię Astunia.
Astunia nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Astunia umiera.
Astunia chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Astunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AstuniSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Astuni.
Od razu zobaczyła ich mama Astuni.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Astuni.
Tato Astuni produkował abażury.
Przez cały dzień czułam wzrok Astuni na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
AstuniCo tej Astuni po głowie chodzi?
Dzięki Astuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Astuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Astuni święta nabrały nowego wymiaru.
Oczywiście każdy przyzna rację Astuni.

Biernik:
(kogo? co?)
AstunięPatrzę na Astunię i nic nie rozumiem.
Patrzy na Astunię wyczekująco.
Astunię znalazłam w recepcji hotelu.
Patrzył na Astunię z pełnym zgrozy podziwem.
Astunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AstuniąKasia z Astunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Obie z Astunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zostaliśmy z Astunią w salonie sami.
Oboje z Astunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Astunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AstuniTej nocy po raz pierwszy śniłam o Astuni.
Piszę o Astuni.
To jest pieśń o Astuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Astuni.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Astuni.

Wołacz:
(hej!)
AstuniuDziękuję Astuniu za rozmowę!
Witaj Astuniu!
Dobranoc Astuniu!
Dobry wieczór Astuniu!
Cześć Astuniu!